بیت کوین چیست؟

اصطلاح بیت کوین دلالت بر یک ارز دیجیتالی است که در ژانویه سال 2009 ایجاد شد. این فکر از ایده هایی که توسط ساتوشی ناکاموتو ارائه شد، پیروی می کند. هویت فرد یا افرادی که این فناوری را ایجاد کردند، هنوز به مانند یک راز باقی مانده است. بیت کوین امکان کاهش هزینه تراکنش ها نسبت به مکانیسم های پرداخت آنلاین رایج را در اختیار قرار می دهد و برخلاف ارز های منتشر شده توسط دولت ها، توسط یک مجموعه غیر متمرکز اداره می شود.

بیت کوین نوعی ارز رمزنگاری شده (رمز ارز) بوده و به شکل فیزیکی وجود ندارد. این ابزار فقط به شکل مانده هایی در یک دفتر عمومی نگهداری می شود که همگان به آن دسترسی شفافی دارند. تمامی تراکنش های بیت کوین به وسیله حجم قابل توجهی از توانایی محاسباتی تأیید می شوند. این رمز ارز توسط هیچ بانک یا دولتی صادر نشده و هیچ گونه پشتیبانی از آن نمی شود. همچنین این ماهیت تا مدتی قبل به عنوان یک کالای ارزشمند به حساب نمی آمد. با وجود اینکه در اکثر نقاط جهان خرید و فروش قانونی ندارد، بیت کوین بسیار محبوب است و باعث راه اندازی صدها رمز ارز دیگر شده است که در مجموع به آنها altcoins گفته می شود. اصطلاح “BTC” مخفف بیت کوین است.

تصویر شماره 1

مفهوم بیت کوین:

سیستم بیت کوین مجموعه ای از کامپیوتر هاست که به آنها گره (Node) یا ماینر (Miner) نیز گفته می شود. در این مجموعه همه گره ها کد های ویژه خود را اجرا کرده و بلاک چین آن را ذخیره می کنند. لیکن در اصل، بلاک چین را می توان مجموعه ای از بلاک ها دانست که در هر یک از آن ها تعدادی تراکنش ها موجود است. به دلایل زیر:

الف) همه کامپیوتر هایی که از بلاک چین استفاده می کنند.

ب) فهرست کامل بلوک ها و تراکنش ها به شکل یکسانی در اختیار همه قرار دارد.

پ) بلوک های جدید با تراکنش های جدید بیت کوین پر می شوند.

هیچ کس نمی تواند سیستم را فریب دهد.

هر کسی جدا از اینکه یک گره Bitcoin اجرا کند یا خیر، می تواند تراکنش ها را در زمان واقعی مشاهده کند. از سوی دیگر برای دستیابی به یک عمل غیر حرفه ای، یک کاربر مجرم باید به 51 درصد از قدرت محاسباتی که بیت کوین را تشکیل می دهد، متوسل گردد. بیت کوین تا ژوئن 2021 دارای 10 هزار گره است و این تعداد در حال افزایش است و چنین حمله ای بسیار بعید است. اما اگر هک یا حمله ای رخ بدهد، این توانایی در مجموعه وجود دارد تا استخراج کنندگان بیت کوین به شکل خودکار وارد بلاک چین جدیدی شوند و تلاش حمله کننده برای دستیابی را بی اثر می کند.

موجودی توکن های این رمز ارز با استفاده از کلیدهای عمومی و خصوصی حفظ می شود. این کلید ها رشته های طولانی از اعداد و حروف هستند که از طریق الگوریتم رمزنگاری ریاضی که برای ایجاد آنها استفاده شده است پیوند خورده اند. کلید عمومی که مانند شماره حساب بانکی عمل می کند، به عنوان نشانی منتشر شده در جهان بوده و دیگران ممکن است به آن بیت کوین ارسال کنند.

کلید خصوصی که مانند پین دستگاه خودپرداز است، در اصل یک  نکته محرمانه است و فقط برای تأیید انتقال Bitcoin استفاده می شود. این کلید ها را نباید با کیف پول اشتباه گرفت. زیرا کیف پول یک وسیله فیزیکی یا دیجیتالی است که تجارت با رمز ارز را تسهیل نموده و به کاربران اجازه می دهد مالکیت دارایی خود را ردیابی کنند.

تصویر شماره 2

Bitcoin و فناوری Point to Point:

واژه Bitcoin را می توان به عنوان نخستین رمز ارز دیجیتال در نظر گرفت. این ساختار از فناوری Point to Point برای ساده سازی پرداخت های آنی بهره می برد. افراد حقیقی، حقوقی و شرکت های مستقل که دارای قدرت محاسبات و مشارکت در شبکه هستند (استخراج کنندگان)، مسئول پردازش تراکنش های بلاک چین بوده و انگیزه اصلی آنها انتشار رمز ارز جدید و هزینه های تراکنش پرداخت شده است. نقش این به اصطلاح کاوش گران را می توان به عنوان مراجع غیر متمرکز و اعتبار دهنده به شبکه متصور بود. در حال حاضر کلا تنها 21 میلیون بیت کوین قابل استخراج وجود دارد. تا ژوئن 2021، بیش از 18 میلیون بیت کوین وجود دارد و کمتر از 3 میلیون بیت کوین برای استخراج باقی مانده است.

به این ترتیب، بیت کوین و سایر رمز ارزشها متفاوت از ارز های رایج عمل می کنند. در سیستم های بانکی متمرکز، ارز با نرخ متناسب با رشد کالا آزاد می شود، زیرا چنین ساختاری برای حفظ ثبات قیمت در نظر گرفته شده است. یک سیستم غیر متمرکز، مانند بیت کوین، نرخ انتشار را زودتر از موعد و بر اساس الگوریتم های مختلفی تعیین می کند.

استخراج بیت کوین:

استخراج بیت کوین فرآیندی است که طی آن رمز ارز به چرخه حیات بی پایان خود وارد می شود. به طور کلی، استخراج نیاز به حل معماهای محاسباتی برای کشف یک بلوک جدید دارد که به بلاک چین اضافه خواهد شد. استخراج این رمز ارز سوابق تراکنش را در سراسر شبکه اضافه و تأیید می کند. ماینر ها مقداری رمز ارز به عنوان امتیاز دریافت می کنند و امتیاز هر 210،000 بلوک به نصف کاهش یافت. پاداش هر بلاک در سال 2009 50 بیت کوین جدید بود. در 11 مه 2020، سومین نیم-کاهش رخ داد و امتیاز هر کشف بلوک به 6.25 سقوط کرد.

تصویر شماره 3

امروزه از سخت افزارهای مختلفی می توان برای استخراج این رمز ارز استفاده کرد. با این حال، برخی از آنها امتیاز بیشتری نسبت به بقیه دارند. تعدادی از سیستم های کامپیوتری ، به نام مدارهای مجتمع کاربردی (ASIC) و واحدهای پردازنده پیشرفته تر از جمله GPU، قابلیت دریافت امتیاز بیشتری خواهند داشت. این پردازنده های پیچیده استخراج به عنوان دکل های عملیات ماینینگ شناخته می شوند. یک بیت کوین بر هشت رقم اعشاری قابل تقسیم است و این واحد کوچکتر به عنوان ساتوشی موسوم است. در صورت لزوم، و البته اگر ماینرهای شرکت کننده این تغییر را بپذیرند، رمز ارز در نهایت می تواند بر تعداد اعشار بیشتری قابل تقسیم شود.

امروزه بیت کوین به عنوان یک روش پرداخت محصولات یا خدمات پذیرفته شده است. در عین حال تراکنش ها را می توان با پایانه های سخت افزاری یا آدرس کیف پول الکترونیکی مورد نیاز از طریق کد QR و برنامه های صفحه لمسی انجام داد. همچنین هر کسب و کار آنلاین به راحتی می تواند این رمز ارز را با افزودن یک گزینه پرداخت به سایر گزینه های خود مانند کارت های اعتباری، PayPal  و غیره بپذیرد.