فناوری های انقلابی که دیگر از آنها استقبال نمی شود

فناوری به سرعت درحال تکامل و پیشرفت است و در زندگی شخصی، محل کار و حوزه های علمی به گونه ای کاربردی است که ناسا به واسطه فناوری های انقلابی توانست دو تن از فضانوردان خود را در سال 1969 به ماه بفرستد.

همانطور که نسل جدیدی از تکنولوژی به بازار عرضه می شود، مدلهای قدیمی کم کم کنار می روند و باید به دنبال خرید مدلهای جدید باشیم. در این مقاله از اهوراشاپ، قصد داریم تا فناوری های انقلابی گذشته را به شما معرفی کنیم که امروزه یا از آنها استقبال نمی شود و یا به شکل محدود در برخی از کشورهای جهان مورد استفاده قرار می گیرند.

 دستگاه تایپ

دستگاه تایپ، کیبوردهای مخصوص و انحصاری برای نوشتن متون روی کاغذ است و از طریق جوهر، محتواهای نوشتاری را به شکل مستقیم روی کاغذ چاپ می کند. قبل از عرضه این فناوری، بسیاری از اسناد و نامه ها به شکل دست نویس تهیه می شدند و افراد خوش خط در سازمان های دولتی و مهم استخدام می شدند تا اطلاعات را با نگارش و خط الرسم درست و زیبا بنویسند.

پس از سالها تلاش، سرانجام، آقای کریستوفر لادام توانست دستگاه تایپ را به عنوان جایگزین مقرون به صرفه و در سال 1868 اختراع کند.

مدلهای اولیه دستگاه های چاپ، به کلیدهای مکانیکی که همانند صفحات فلزی بودند مجهز شدند که روی آنها علامت ها و کاراکترهای زبان انگلیسی قرار داشت و وقتی کلیدی را فشار می دادید، یک نوار جوهردار بین کاغذ و سطوح فلزی قرار می گرفت تا کاراکترها روی کاغذ چاپ شوند.

دستگاه چاپ، به عنوان یک اختراع انقلابی در سال های 1869 تا 1920 شناخته می شود که نوع کسب و کار و اشتراک گذاری اطلاعات را در جوامع، سازمان ها و کشورهای مختلف جهان تغییر داد و سرعت بخشید.

پس از چند دهه از رشد و شکوفایی این فناوری، رایانه ها پا به عرصه رقابت گذاشتند و دستگاه های چاپ را به مدلهای کلکسیونی و تجملی تبدیل کردند و امروزه دیگر مورد استفاده قرار نمی گیرند.

به لطف فناوری، امروزه، ماشین های چندکیلویی تایپ، در ابعاد 200 گرمی تلفن های همراه قرار می گیرند تا محتواهای نوشتاری را با سرعت و دقت فوق العاده بالا تایپ و ارسال کنند.

  تلفن و کیوسک شهری

قبل از اینکه تلفن های هوشمند حوزه ارتباطات را پوشش دهند، کیوسک های تلفن توسط مردم مورد استفاده قرار می گرفتند. برای استفاده از این دستگاه، مردم از سکه و کارت های شارژی استفاده می کردند که توسط دستگاه پشتیبانی می شد.

تلفن های شهری در باجه و یا کیوسک های فلزی قرار داشتند تا حس امنیت را به مردم منتقل کنند و شخصی صدای آنها را از بیرون نشنود.

برای خرید هدفون سیم دار کلیک کنید.

اولین تلفن شهری در سال 1881 اختراع شد و در دهه 1900 معمولاً در خیابان های شلوغ، ایستگاه های قطار و سایر مکان های عمومی دیده می شد. پس از گذشت چند سال، شرکت ارتباطات AT، به عنوان مهم ترین قاتل تلفن های شهری به شمار می روند که تا به امروزه پا برجا مانده اند.

از بزرگترین نقاط ضعف تلفن های شهری، می توان به  جمع شدن مردم و تشکیل صف های شلوغ و پر ازدحامی اشاره کرد که خیابان را شلوغ می کردند و هرچه میزان دقیقه های صحبت مردم افزایش می یافت سایر کاربران نیز بیشتر عصبانی می شدند.

فیلم های عکاسی

ما در عرصه ای از تاریخ زندگی می کنیم که ثبت و اشتراک گذاری عکس، بیشتر از چند ثانیه زمان نمی برد و رشد صنعت تلفن های هوشمند، فناوری های انقلابی و ترکیب آنها با دوربین های قدرتمند باعث شده تا دیگر درگیر فیلم های عکاسی نشویم و به حافظه داخلی و حتی حافظه ابری رجوع کنیم.

اما قبل از این برهه زمانی، فیلم و عکس برداری تنها مختص فیلمسازان، تبلیغات و قشر غنی جامعه بود و آنها از طریق فیلم های عکاسی حساس به نور، تصاویر مورد نظر خود را ثبت می کردند و سپس از طریق فرایند شیمیایی عکس ها را قابل استفاده می کردند.

این فرایند پر هزینه و زمان بر، در نهایت با عرضه دوربین های دیجیتالی و در سال 1990 به پایان رسید و پس از سال 2000، رشد این صنعت به شکل روزافزونی شروع شد.

پیام گیر

نحوه کارکرد دستگاه های پیام گیر مانند سیستم های پیام گیر صوتی است که روی تلفن های خانگی نصب شده است.

تنها تفاوت دستگاه پیام گیر این است که پیام های شخصی که برای شما ارسال می شود در حافظه متوسطی مانند کاست قرار می گیرد؛ درحالیکه دستگاه پیام گیر صوتی، پیام ها را را روی سرور اصلی رایانه ذخیره می کند.

برای خرید کارت حافظه موبایل کلیک کنید.

اولین پیام گیر تلفنی در دهه 1930 اختراع شد اما تنها تا دهه 1980 محبوبیت داشت و در اوایل دهه 2000، پیام گیر صوتی جایگزین دستگاه‌های پیام گیر تلفنی شد و این امکان را برای کاربران فراهم می کرد تا به پیام‌های ضبط شده در هر شرایط دسترسی داشته باشند.

پیجر

قبل از اختراع تلفن همراه، خط تلفن های مردم ثابت بودند و هیچ راهی برای برقراری تماس های اضطراری و حتی پیام وجود نداشت.

برای حل این مشکل، آلفرد جی گروس، پیجری را در سال 1949 اختراع کرد که در بیمارستان ها مورد استفاده قرار می گرفت. این دستگاه های رادیویی شماره های خاصی مانند تلفن داشتند و توسط شرکت های محبوبی مانند موتورورلا تولید می شدند.

نحوه کار پیجر اینگونه بود: هرکسی که شماره مخصوص پیجر شما را می دانست، از طریق دستگاه برای شما پیام ارسال میکرد و یا شماره تلفن از طریق تلفن همراه برای شما ارسال می شد و درصورتیکه دریافت آن، پیام روی صفحه LCD شما به نمایش در می آمد.

در حالیکه پیجرهای یک طرفه می توانند به سادگی پیام ها را دریافت کنند، پیجرهای دو طرفه توانایی ارسال پیام را دارند. با محبوبیت تلفن های همراه، پیجرها به تدریج از بازار رقابت محو شدند. با اینحال، این دستگاه هنوز هم برای خدمات اضطراری (به ندرت) برای مراقبت های بهداشتی و آتش نشانی استفاده می شوند.

امروزه، اگر در شرایط اضطراری قرار می گیرید، بهتر است تا از قابلیت SOS آیفون خود استفاده کنید که قابلیتی فوق العاده کاربردی برای موقعیت های خطرناک است و تاکنون کاربران بسیاری را از شرایط خطرناک نجات داده است.

نوار کاست

اگرچه اکثر مردم و بخصوص طرفداران موسیقی و کلکسیونرها از نوار کاست استقبال می کنند، اما این کاست های کوچک پس از گذشت زمان تبدیل به محصولاتی عذاب آور می شدند که در بازه زمانی کوتاه مدت ویا متوسط کیفیت خود را از دست می دادند و در برخی اوقات به هیچ عنوان عملکرد مناسبی را از خود به نمایش نمی گذاشتند.

 به گفته MUO نوارهای کاست در سال 1962 و توسط شرکت محبوب فیلپس، برای ذخیره فایل های صوتی و موسیقی مورد استفاده قرار می گرفتند. بعد از عرضه این فناوری انقلابی، کاست های VHS نیز به بازار عرضه شدند که از محتوای ویدیویی نیز پشتیبانی می کردند.

در آن سالها، کاست ها بازار صنعت موسیقی را به شکل شگفت انگیزی تحول بخشیدند و مردم می توانستند به لطف دستگاه هایی مانند والکمن های سونی و سایر مدلهای مربوطه، هرجاییکه می خواستند به شنیدن موسیقی و فایل های شنیداری بپردازند و این سرگرمی را تنها به خانه محدود نکنند.

فلاپی دیسک

امروزه، حافظه های داخلی و خارجی پر سرعت به نیازهای ضروری ما تبدیل شده اند تا با سرعت بیشتر و کیفیت بهتر اطلاعات خود را ذخیره و ارسال کنیم.

اما در دهه های گذشته و قبل از حافظه ابری، شرکت آمریکایی IBM که سابقه درخشانی در زمینه تولید ابر رایانه دارد، دست به تولید فلاپی دیسک در سال 1971 زد تا اشتراک گذاری برنامه ها و بارگذاری سیستم عامل به شکل سریعتر و آسان تری انجام شود.

برای خرید فلاپی دیسک وارد صفحه لینک شده شوید.

از دهه 1980، فلاپی دیسک  به راه حل های  ذخیره سازی و جایگزین کارت های پانچ تبدیل شدند و یک تکه کاغذ با  بخش های سوراخ شده برای نمایش داده های ذخیره شده درنظر گرفته شده است. در دهه 1990، سی دی ها به دلیل محدودیت های ذخیره سازی جایگزین فلاپی ها شدند.

برای اثبات ضعف فلاپی دیسک ها باید بگوییم که حافظه فلاپی دیسک شامل 1.44 مگ و حافظه داخلی سی دی شامل 700 مگابایت می شود.

موزیک پلیر قابل حمل

به لطف افزایش سرعت اینترنت و سرویس های پخش موسیقی مانند: اسپاتیفای حالا مردم دیگر نیازی به دانلود موسیقی ندارند و می توانند پادکست ها و موسیقی های موردنظر خود را با بالاترین کیفیت و در پلتفرم های مختلفی مانند اندروید و آی او اس بشنوند.

با گذر از این روزها، در سال 1970 مردم به این قابلیت دسترسی نداشتند، اما شرکت های فعال درحوزه تجهیزات موسیقی مانند: سونی این رویه را به کل تغییر دادند.

اولین موزیک پلیر قابل حمل جهان، والکمن نام دارد که به عنوان یکی از فناوری های انقلابی و در سال 1979 راهی بازار فناوری شد. کاربر از طریق این دستگاه می توانست کاست های موسیقی را تعویض کند و سونی برای افزایش امنیت و حریم خصوصی، جک هدفون را نیز برای این موزیک پلیر در نظر گرفته بود.

بیشتر بخوانید: معرفی بزرگترین فناوری و گجت های شکست خورده تاریخ

اگرچه والکمن های سونی در آن سالها انقلاب کردند، اما شرکت های معروفی مانند اپل دست به تولید دستگاه های چند رسانه ای مانند آیپاد زدند که از محتواهای دیداری و شنیداری پشتیبانی می کرد و کم کم عرصه را بر محصولات سونی تنگ کرد.

در این بین، بااینکه سونی و اپل در تولید موزیک پلیرهای خود رقابت جدی را ایجاد کردند، اما هردو آنها به دلیل رشد روزافزون قابلیت های تلفن های هوشمند دست از اینکار کشیدند.