بطور مرسوم، هر کنسول بازی همانند جزیره ای است که تنها از منابع و بازیهای خود حمایت می‌کند و کاری با سایر رقبا و پلتفرم‌های دیگر ندارد. این نگرش چند سالی است که در صنعت گیم با موفقیت روبرو شده و از سال 1976 تابحال از آن استفاده می‌شود. در این بین، برخی از شرکت‌ها این قانون را پشت سر گذاشتند و آداپتور کنسول خود را تولید کردند تا گیمرها بتوانند از سایر پلتفرم‌ها به بازیهای انحصاری دسترسی داشته باشند.
در سال‌های عرضه کنسول‌های کلاسیک، آداپتورهای مختلفی به شکل غیر رسمی برای پلتفرم‌های سگا و نینتندو عرضه شدند که کاری با آنها نداریم و در عوض در این مقاله از اهوراشاپ می‌خواهیم به معرفی آداپتور کنسول‌هایی بپردازیم که به شکل رسمی رونمایی شدند تا تجربه بازیهای انحصاری را برای گیمرهای سایر پلتفرم‌ها به ارمغان بیاورند.
آداپتور کنسول: (1994) Super Game Boy
کنسول گیم بوی در اوایل سال 1990 با صفحه نمایش تیره و بی روح معروف بود که به هیچ عنوان برای بازیهای اکشن مناسب نبود و صفحه آن با موشن بلور اشباع شده بود. در سال 1994، نینتندو روش مناسبی را برای حل این مشکل ارائه داد: یک کارتریج مخصوص که به گیمرها اجازه می‌داد تا بازیهای گیم بوی را از طریق سوپر نینتندو روی تلویزیون اجرا کنند.
بیشتر بخوانید: آشنایی با سیر تکامل دسته بازی
استفاده از این کارتریج موجب شد تا کیفیت محتوای بازی نه تنها بهتر شود بلکه از طریق اضافه شدن رنگ، روح تازه‌ای به بازی‌ها ببخشد و طرفداران نینتندو نیز به آرزوی خود برسند. نوآوری نینتندو در ساخت این کارتریج موجب موفقیت شد و در کنار فروش بالا، به فروش گیم بوی افزود.
این کارتریج چگونه کار می‌کند؟ این کارتریج حاوی سخت افزاری برای اجرا بازیهای گیم بوی بود و حتی پردازنده نیز روی آن نصب شده بود و بقیه وظایف بر عهده سوپر نینتندو بود. از طریق کارتریج و سوپر نینتندو، محتوای بازی‌ها با کیفیت و رنگ بیشتری روی تلویزیون ظاهر می‌شدند و حتی به لطف سوپر نینتندو، گیمرها می‌توانستند به شکل دو نفره به تجربه بازی بپردازند.
آداپتور کنسول: (1983) VCS Cartridge Adapter
در سال 1982، آتاری از سیستم گیمینگ ضعیفی با نام آتاری 5200 رونمایی کرد که با نرم افزارهای رایانه‌ای 8 بیتی ترکیب شده بود و بعضی از بخش‌های آن مانند: دسته، محدودیت‌های جدی را برای گیمرها ایجاد می‌کردند.
این کنسول همچنین در بخش پشتیبانی از بازیهای نسل قبلی و همچنین کنسول پرطرفدار VCS/2600 دچار ضعف شده بود و انتقادات جدی در رابطه با پسرفت به آن وارد شد.
آتاری برای جواب دادن به نظرات منفی، کارتریجی را با نام VCS Adaptor به بازار عرضه کرد که همانند آتاری 2600 در قالب فیزیکی کوچک بود و از قدرت سخت افزاری آتاری 5200 برای خروجی گرافیکی بازی بهره می‌برد. برای استفاده از این آداپتور، می‌بایست از دسته سازگار با 2600 استفاده کنید که به چهار درگاه کنسول آتاری 5200 سازگار نیست و تنها از طریق دستکاری پورت کنسول امکان پذیر است.
Power base Converter
زمانیکه سگا قدم بزرگ خود را برای گذر از کنسول‌های 8 بیتی و ساخت مدلهای 16 بیتی برداشت، از مستر سیستم به جنسیس کوچ شد تا در کنار قابلیت‌های جدید از بازیهای نسل قبلی نیز پشتیبانی کند. از اینرو، سگا جنسیس میزبان سیستم مداربندی داخلی بود تا اکثر بازیهای مستر سیستم را اجرا کند. با تمامی این نکات مثبت، تنها ضعف این بود که سگا جنسیس از کارتریج متفاوتی نسبت به نسل قبلی خود بهره می‌برد.
برای خرید لوازم جانبی کنسول بازی کلیک کنید.
به لطف رسیدگی‌های سگا، آداپتوری با نام پاور بیس ساخته شد که اطلاعات و کانتکت‌ها را از کارتریج‌های مستر سیستم به کارتریج‌های سگا جنسیس انتقال می‌داد. این آداپتور همچنین مانند: مستر سیستم دارای دکمه توقف است تا کاملا با بازیهای دو کنسول سازگار باشد. همانند مدلهای قبلی، پاور بیس نیز برای کاربرانی که دو کنسول را تهیه کردند تبدیل به لوازم جانبی شد و به محبوبیت و فروش بالایی دست یافت.
ColecoVision Expansion Module
کولکو که یکی از شرکت‌های کمتر شناخته شده در زمینه کنسول‌های گیمینگ در کشور ما است، کنسول کلکو ویژن را با قابلیت‌های جانبی تاثیر گذار عرضه کرد: این کنسول دارای پورت بزرگی در بخش جلو بود و به کاربر اجازه می‌داد تا با اتصال ماژول، قدرت سیستم را افزایش دهد.
یکی از بزرگترین ارتقاهای این کنسول نسبت به سایر مدلهای عرضه شده، ماژول شماره 3 بود که کولکو را به رایانه خانگی تبدیل می‌کرد که آدام نام داشت. اما قبل از معرفی آدام، کولکو دست به تولید آداپتور منحصر بفردی زد که می‌توانست بازی سایر رقبا را اجرا کند.
بیشتر بخوانید: آموزش نحوه تشخیص کنترلر اورجینال از تقلبی
ماژول شماره 1 کولکو این توانایی را داشت تا تمامی بای های آتاری 2600 را به همراه پشتیبانی از دسته این کنسول اجرا کند. همانند پیشبینی‌ها، این ماژول به شکل پردازنده کنسول آتاری 2600 عمل می‌کند و کمتر سراغ خروجی ویدیویی سیستم کولکو می‌رود.
با عرضه این ماژول، آتاری اصلا از ایده خوشش نیامد؛ زیرا یک شرکت کاملا جدا بازیهای این شرکت را از طریق ماژول به فروش می‌رساند و این ضربه بزرگی را به سگا وارد کرد. پس از این اتفاق، سگا در دادگاه از حقوق خود مبنی بر دزدی بازی‌ها و شبیه ساز کنسول‌های خود دفاع کرد و در این بین، ایده کولکو به عنوان پتنت ثبت شد.
اگرچه ایده کولکو در آن سالها، موفق و آینده نگرانه بود، اما در دهه 1982 صنعت گیم آمریکا در وضعیت بد و ضعیفی قرار داشت و کلکو نتوانست به فروش دستگاه‌های خود ادامه دهد و شکست خورد.
(1992) Master Gear Converter
زمانیکه به طراحی کنسول دستی برای مقابله با گیم بوی فکر می‌کنیم، سگا تصمیم گرفت تا از سخت افزار 8 بیتی مستر سیستم (کنسول خانگی) برای ساخت آن استفاده کند. نتیجه این اقدام، موجب ساخت کنسول Game Gear شد؛ کنسولی دستی که از معماری مستر سیستم بهره می‌برد، اما رزولوشن صفحه آن پایین تر از حد انتظار بود و در کنار نسبت ابعاد صفحه تغییر یافته، نسبت به مستر سیستم 64 از 4096 رنگ پشتیبانی می‌کرد.
با وجود تمامی تغییرات و اجرای روان بازی‌ها روی Game Gear،سگا آداپتوری را با نام مستر گیمر به بازار عرضه کرد که از طریق پیچ به پشت Game Gear متصل می‌شد و بازیهای اورجینال مستر سیستم را از طریق کارتریج اجرا می‌کرد.
با در نظر گرفتن ترکیب وزن بالای کارتیج و Game Gear، تجربه بازی روی این کنسول خیلی لذتبخش نبود؛ مخصوصا زمانیکه با در نظر گرفتن این همه وزن روی صفحه نمایش کوچک و کنتراست پایین نیز باید بازی‌ها را تجربه کنید.
آداپتور کنسول: Intellvision System Changer
پس از گذشت چند سال، ماتل با تمرکز روی مدرن سازی و کاهش قیمت و قطعات، نسخه جدیدی از کنسول خود را با نام Intellivision 2 عرضه کرد که با اینکه نتوانست به موفقیت بالایی دستیابد، اما افزونه ای کاربردی برای آن عرضه شده بود که دل مجموعه داران و علاقمندان به بازیهای کراس پلتفرم را شاد کرد.
برای خرید قطعات کنسول های خانگی کلیک کنید.
این افزونه، System Changer نام داشت که نمونه ی جدید از ایده کولکو بود. این افزونه به کنسول Intellivision اجازه می‌داد تا بازی های کتابخانه آتاری VCS/2600 را اجرا کند. در کنار این قابلیت مثبت، محدودیت‌هایی نیز وجود داشتند: به عنوان نمونه، گیمرها می‌بایست برای تجربه بازی ها دسته آتاری را تهیه کنند و حتی این آداپتور با نسخه پایه Intellivision کار نمی‌کرد.
در نهایت، این آداپتور برای گیمرهایی کاربردی بود که علاقه‌ای به خرید دو کنسول نداشتند و با خرید آداپتور و دسته به تجربه بازی می‌پرداختند.
Game Boy Player (2003)
همانطور که فروش و قابلیت‌های کنسول گیم بوی در طول سال‌های متمادی با عرضه مدلهای Game boy color و Game boy advance افزایش یافت، گیمرها دیگر قادر به بکارگیری قابلیت‌های جدید روی سوپر گیم بوی 2003 نبودند.
نینتندو سرانجام سوپر گیم بوی را تولید کرد؛ پرچمدار جدیدی که توانایی اجرای بازیهای مدل Advance، Game boy Color را داشت و تجربه بازی چند نفره را برای گیمرها به ارمغان می‌آورد.
در نهایت، طرفداران نینتندو گیم بوی پلیر را به عنوان لوازم جانبی موفقی از نینتندو دریافت کردند. گیم بوی پلیر روی سخت افزار و نرم افزار تمرکز کرد تا از بازیهای نسل گذشته و یا کراس پلتفرم پشتیبانی کند و اجازه اجرای بازی سایر پلتفرم‌ها را روی این کنسول بدهد.
بیشتر بخوانید: با بهترین لوازم جانبی پلی استیشن ۲ آشنا شوید
نظرات کاربران