پ مثل پابجی – Player Unknown’s Battlegrounds
در دنیای امروز و با گسترش اینترنت، علاقه‌مندان به سبک بازی‌های آنلاین بسیار زیادتر از چند سال گذشته شده‌اند. همین موضوع سبب شده تا سازنده‌ها و ناشران به فکر ارائه سبک‌های متفاوت و جدیدی باشند تا بتوانند ساعت‌ها مخاطبان خودشان را با یک محیط و گیم‌پلی فوق‌العاده درگیر کنند، کاری که امروزه خیلی سخت می‌توان به آن دست یافت. در طول سال، بازی‌های زیادی منتشر می‌شوند که روند و تکنیک یک‌سانی را به مخاطب تحویل می‌دهند، برای همین سازنده باید به قدری از هوش و زکاوت خود در ساخت و ایده‌پردازی بازی استفاده کند که بازیکن با دیدن آن به وجود آید، حتی اگر سبک کلی شبیه همان چیزی باشد که کاربر شاید قبلا نمونه‌ی آن را تجربه کرده، اما با دیدن این اثر گویی دارد در یک دنیای جدید قدم می‌گذارد. این مقدمه را برای این بازگو کردم تا برسم به این نکته که می‌شود با استفاده از ایده و تکنیک‌های به‌موقع به یک اثر بسیار با کیفیت هم رسید، حتی اگر آن سبک در بازار اشباع هم شده باشد! بازی‌های آنلاین و خصوصا عناوینی که دارای سبک بتل‌رویال هستند، به‌صورت کلی طرفداران بسیار زیادی در نسل جاری پیدا کرده‌اند، از سازنده‌های مختلف تا انواع و اقسام عناوین با اسم‌های مختلف سعی کرده‌اند با پیاده‌سازی این سبک طرفداران را به بازی خودشان جذب کنند. یکی از همین عناوین موفق (بهتر است بگوییم بسیار موفق!) عنوان PLAYERUNKNOWN BATTLEGROUNDS یا به اختصار PUBG است که توانسته دل هر گیمری را برباید. در ادامه با نقد و بررسی PLAYERUNKNOWN BATTLEGROUNDS از دنیای بازی با ما همراه باشید.
همه چیز از جایی شروع شد که کارگردان خوش استعداد و البته با تجربهی این سبک، یعنی «برندان گرین» ایده‌ی ساخت و توسعه «پابجی» به سرش می‌زند و تیم «بلو‌هول» (Bluehole) هم آن را به عنوان یک بازی دسترسی اولیه در شبکه استیم عرضه کرد. «گرین» قبلا هم تجربه ساخت بازی در سبک «بتل‌رویال» را داشته، اما عناوین قبلی هیچ‌گاه نتوانستند به موفقیتی که پابجی هم‌اکنون کسب کرده، دست یابند. نقطه شروع موفقیت‌های پابجی از همین بخش آغاز شد و با موج عظیمی از بازیکن‌ها که روزانه ساعت‌ها در این عنوان می‌گذراندند، سپری شد. رکورد زدن در زمینه، داشتن بازیکن یا فروش این روزها کار زیاد آسانی نیست، اما پابجی تا زمان نوشتن این نقد به هر چیز غیرممکنی رسیده است! از جابجا کردن رکورد بیشترین بازیکن هم‌زمان و جلو افتادن از بازی پرطرفدار «دوتا ۲» (Dota 2) با بیش از ۲ میلیون بازیکن در یک بازه زمانی مشخص گرفته، تا فروش ۱۵ میلیون نسخه‌ای آن تنها بر روی یک پلتفرم در شبکه استیم طی شش ماه بخشی از کارهایی است که پابجی موفق به انجام آن شده است. این‌جا سوال خیلی بزرگ و البته مهمی در ذهن کسانی که هنوز این عنوان را تجربه نکرده‌اند شکل می‌گیرد، چرا این بازی یک‌دفعه این قدر محبوب شد؟ واقعا چه لذتی دارد که روزانه این همه بازیکن وقت‌شان را در بازی صرف می‌کنند؟
علی امیدی
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.